En cours de chargement...
Pod koniec lata, po powrocie z Balbec, Albertyna zamieszkuje z narratorem w Paryzu. Jego milosc do Albertyny nabrala mrocznego odcienia. Z kazdym dniem wydaje sie ona mniej ladna, mniej atrakcyjna, ale strach, ze ucieknie ona do innego mezczyzny (lub kobiety), kaze mu trzymac ja jako wieznia. Wypytywal ja, kiedy wychodzila, i sledzil ja, gdziekolwiek sie udala. Milosc juz go nie uszczesliwia, przeciwnie, powoduje cierpienie, które podtrzymuje niepewnosc i obojetnosc Albertyny.
On sam jest wiezniem swojej niewoli i swoich uczuc zazdrosci.
Wydana w 1923 roku "Wiezniarka" jest pierwszym posmiertnym tomem Marcela Prousta i piatym z serii powiesci równie niezwyklych, co porywajacych: "Poszukiwanie straconego czasu".
Marcel Proust (1871-1922) byl wplywowym francuskim powiesciopisarzem, krytykiem i eseista, najbardziej znanym ze swojego magnum opus skladajacego sie z siedmiu czesci "W poszukiwaniu straconego czasu".
Urodzony i wychowany w mieszczanskich kregach zycia, otrzymal doskonale wyksztalcenie, ale byl równiez izolowany z powodu swojej orientacji seksualnej i zydowskiego pochodzenia. Zaczely go dreczyc liczne problemy zdrowotne i mysli depresyjne, które znalazly ujscie w jego najslynniejszej powiesci. Jego spuscizna literacka sklada sie glównie z siedmiotomowej powiesci, kilku posmiertnie opublikowanych opowiadan, esejów, szkiców i przekladów.
Czesto okreslany jako jeden z najwybitniejszych pisarzy XX wieku.
